Τετάρτη 4 Σεπτεμβρίου 2013

Μια απρόσμενη αναστροφή

Τελικά η ζωή μπορεί να μην είναι μόνο πίκρα και απογοήτευση . Ένα απρόσμενο μήνυμα μπορεί να φέρει τα πάνω κάτω.
   Μετά το χωρισμό  μου από τον Ερρίκο και το κενό που άφησε ο Παναγιώτης, η χαρά μου για ζωή είχε πνιγεί μαζί και όλα τα συναισθήματα εκτός φυσικά από την θλίψη, τον πόνο και την οδύνη αλλά όλα αυτά μπορούν να ανατραπούν μετά από κάποιες αποφάσεις. Όταν δυο άνθρωποι αγαπιούνται  πολύ και έχουν περάσει τα 40 κύματα στο τέλος σε πολλές περιπτώσεις θα είναι μαζί.
  Με τον Παναγιώτη έχουμε περάσει πολλά αλλά αυτή η φλόγα δεν σβήνει εύκολα από τις καρδιές και των δυο. Ένα μήνυμα στο λογαριασμό μου στο facebook  μπορεί να αλλάξει πολλά. Μετά από μια πολύωρη συζήτηση με τον Παναγιώτη αυτή η φλόγα είχε πια φουντώσει, οι αναμνήσεις που είχα κλειδώσει καλά έσπασαν τον τοίχο που τις κρατούσε φυλακισμένες. Η καρδιά μου χτυπούσε δυνατά σαν να της είχαν δώσει ξανά ζωή. Η φωνή του τόσο ελκυστική που ζαλιζόμουν μέσα σε έναν στρόβιλο συναισθημάτων. Η κάθε του λέξη γκρέμιζε τον τοίχο που είχα φτιάξει στην καρδιά μου. Είναι σαν το προσωπικό μου ναρκωτικό, δεν μπορώ να του αντισταθώ. Πάντα λυγίζω σε αυτά που θέλει. Η αγάπη μου για αυτόν είναι τόσο δυνατή με όσα έχουν συμβεί μεταξύ μας. Δεν έχω ερωτευτεί κάποιον τόσο πολύ όσο αυτόν. Όσο και να πολεμούσα αυτόν τον έρωτα πάντα έχανα! Δεν μπορούσα να τον σβήσω από την καρδιά μου. Δεν θέλω να τον ξαναχάσω. Μπορεί να μην το αντέξω. Δεν ξέρω! Πάντα ήταν και ελπίζω να είναι όλος ο κόσμος μου! Τρελαίνομαι στην ιδέα αν πάθει κάτι και δεν θα μπορέσω να κάνω κάτι. Ελπίζω και αυτός να νιώθει όπως και γω.

  Τελικά αυτός ο έρωτα που θα με οδηγήσει ; Στην καταστροφή μου ή στην χαρά  του να είσαι ερωτευμένος ;   

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου