Πανσέληνος...

                                 http://www.youtube.com/watch?v=CvFH_6DNRCY

   Ακόμα μια βραδιά μόνη, αγναντεύοντας την Πανσέληνο. Την υπέροχη νύχτα! Ο αέρας μου χάιδευε απαλά τα μαγουλά μου. Ήταν ο μόνος μου σύντροφος μαζί με τον Τζίμη, τον σκύλο μου. Ήταν η παρέα μου! Αυτοί είναι πάντα δίπλα μου, δεν θα με προδώσουν ποτέ όπως κάνει το ανθρώπινο είδος. Άκουγα από μακριά τις φωνές ενός ζευγαριού που έπαιζε και ευχόμουν να ήταν εδώ και να με κρατούσε αγκαλιά και μαζί να βλέπαμε την Πανσέληνο. Να δίναμε όρκους αγάπης με μάρτυρα το φεγγάρι και να σφραγίζαμε τους όρκους μας με ένα φιλί!!! Αναμνήσεις έκαναν την παρουσία του αισθητή εκείνη την νύχτα. Δάκρια έτρεχαν από τα μάτια μου καθώς αναπολούσα το παρελθόν. Ήθελα τόσο πολύ να ξαναβρεθώ και πάλι πίσω, σε εκείνες τις εποχές! Ξαφνικά ο Τζίμη με σκούντηξε με την υγρή του μουσούδα, νοιώθοντας αυτό που ένοιωθα. Έγλυψε τα δάκρια που είχαν πέσει πάνω στα χέρια μου και μετά με τα καστανά του ματιά με κοίταξε λέγοντας μου μόνο με την ματιά του να σταματήσω να κλαίω για ιστορίες που χάθηκαν σαν μια ομίχλη ονείρων. Είχε δίκιο! Πρέπει να σταματήσω να σκέφτομαι τον παρελθόν αλλά είναι τόσο δύσκολο όταν ξέρεις ότι το άτομο μου αγάπησες σε ξέχασε και είναι με κάποια άλλη... Και ειδικά όταν έχεις ζήσει τόσα πολλά μαζί του, φουρτούνες ολόκληρες. Μου έλεγε ότι ήμουν ο φάρος του και όταν εξαφανίστηκε ο φάρος γκρεμίστηκε και μαζί ολόκληρος ο κόσμος του. Τώρα ποια στη θέση του φάρου υπάρχουν μόνο συντρίμμια και όταν μια μέρα θελήσει να ξαναγυρίσει αυτά θα βρει και τίποτα άλλο. Θα είναι ήδη αργά, μπορεί ο φάρος να έχει ξαναχτιστεί αλλού και να καθοδηγεί κάποιον άλλον...
  Η νύχτα πέρασε σαν μια ζάλη από αναμνήσεις του παρελθόντος και όνειρα του μέλλοντος ελπίζονταν να ξημερώσει μια καλύτερη μέρα για την πληγωμένη μου καρδιά...      

Μια σύνοψη του καλοκαιριού..

Τελικά το καλοκαίρι πέρασε σαν μια πολύχρωμη πεταλούδα αναμνήσεων. Τελικά μπορείς να ζήσεις όλα τα συναισθήματα το καλοκαίρι, όχι μόνο χαρά και έρωτα όπως το λένε.. Αλλά και το πόνο ενός χωρισμού, μια προδοσία ενός αγαπημένου προσώπου και τις σκέψεις που σε γυρίζουν πίσω σε αυτές τις πονεμένες αναμνήσεις..
Όμως το καλοκαίρι μας δίνει χρόνο να σκεφτούμε καλύτερα και καθαρότερα τι κάναμε σωστά και τι λάθος. Να ξεπεράσουμε τον πόνο μας και να συνεχίσουμε.. Αυτό κάνω και εγώ.. Ξεπερνάω τον χωρισμό μου, ένα αγόρι που αγάπησα πολύ αλλά αποδείχτηκε ότι ήμουν ηλίθια που τον ερωτεύτηκα  αφού ήθελε μάλλον να παίξει απλά με την καρδία μου και στο τέλος να την κάνει κομμάτια όπως και έγινε. Ακόμα και την αυτοκτονία σκέφτηκα επειδή τον έχασα αλλά μια καλή φίλη μου είπε ότι δεν αξίζει να χαθώ για ένα μαλάκα όπως αυτόν αλλά αξίζω κάποιον καλύτερο. Ήμουν για μέρες χάλια χωρίς να μιλάω σε κανέναν.. Απλά να κάθομαι και να σκέφτομαι που έκανα το λάθος και έγιναν έτσι τα πράγματα. Οι μέρες περνούσαν και τα δάκρυα στέρευαν, η πληγή ήταν ακόμα ανοιχτή. Θα περνούσε καιρός μέχρι να γίνει μια ουλή από αναμνήσεις. Δεν θα ξαναρίξω κανένα δάκρυ για αυτό το αγόρι, τον Παναγιώτη!!! Ακόμα και τώρα που ο καιρός έχει περάσει η πληγή ακόμα είναι εκεί αλλά αρχίζει και κλείνει. Που και που τον σκέφτομαι και αναρωτιέμαι αν θα ήμασταν ακόμα μαζί και μετά επανέρχομαι στο παρόν και λέω από μέσα μου ότι αυτό το κεφάλαιο της ζωής μου έχει κλείσει και δεν επρόκειτο να το ξαναδιαβάσω!!!
Προσπάθησα να ξαναφτιάξω την ζωή μου αλλά η κακοτυχία μου με συνοδεύει παντού! Γνώρισα τον Ερρίκο αλλά και πάλι η μοίρα μου δεν ήθελε να ευτυχήσω.. Ο αδερφός μου ήρθε σε ρίξει με τον Ερρίκο και ήθελε να τον πληγώσει αλλά αντί να πληγώσει αυτόν πλήγωσε εμένα, λέγοντας όλα όσα είχαν συμβεί μεταξύ το Ερρίκου και μένα στον πατέρα μου και ανοίγοντας το προσωπικό μου λογαριασμό του facebook και διαβάζοντας όλα τα μηνύματα και όχι μόνο αυτό κάθισε και διάβασε κάθε συνομιλία κάθε αρσενικού που έχω μιλήσει!! ΑΝ ΕΙΝΑΙ ΔΥΝΑΤΟΝ!! Και μετά από όλα αυτά τσακώθηκα με τον πατέρα μου και με τον αδερφό μου φυσικά και έμαθα να διαγράφω τα πάντα και να αλλάζω κωδικούς μέχρι να είμαι σίγουρη ότι έχει βαρεθεί να προσπαθεί να μου χακάρει τον λογαριασμό. Και με αυτό που μου έκανε ο αδερφός μου ένα είναι το μόνο σίγουρο ότι δεν θα πάρει την μηχανή μου του υποσχέθηκα για τα γενέθλια του. Ας την πάρει τώρα μόνος του! Αλλά κατάφερε τον σκοπό του! Μας χώρισε. Για το καλό του Ερρίκου έπρεπε να τον χωρίσω για να μην πάθει κανένα κακό εξαιτίας  μου  αν και μας πονάει και τους δύο πολύ θα μας περάσει με τον καιρό. Αυτός θα πάει εξωτερικό για σπουδές και θα γίνουμε δυο ξένοι όπως παλιά..
Τώρα θα επιστρέψουμε στα σχολικά θρανία και θα περιμένουμε τι θα μας επιφυλάσσει αυτή η νέα σχολική χρονιά... Αφού τελείωσαν οι έρωτες για μένα θα έχω το μυαλό μου στα μαθήματα για να περάσω στο πανεπιστήμιο που θέλω και μετά θα ξανασχολήθω με αυτά πάλι..
Ας δούμε τι μας επιφυλάσσει η χρονιά αυτή!!!